NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΙΤΙΑ.
Όταν παρά την οποία θεραπεία εξακολουθεί και υφίσταται αυτή η κατάσταση τότε αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο του οργανισμού της ανεπαρκούς αναλγησίας.
Δηλαδή εγκαταλείπεται ο οργανισμός στην τύχη του όσον αφορά το άλγος που τον ταλαιπωρεί ο εγκέφαλος του διεγείρεται όλο και περισσότερο περιμένοντας την εξωγενή και αναλγητική δράση.
Αυτό δημιουργεί στον ασθενή ένα επιθετικό σύνδρομο.
Ο ασθενής είναι γενικά θυμωμένος κυρίως με την κατάσταση και με τον εαυτό του για την αδυναμία να αντιμετωπίσει τον πόνο του και αντιδρά αυξάνοντας τον μεταβολισμό τους και την κατανάλωση οξυγόνου προκαλώντας μια έντονη αιμοδυναμική δυσλειτουργία.
Αυτή η διαταραχή της αιμοδυναμικής λειτουργίας φέρνει ένα έντονο στρες που με την σειρά του οδηγεί στον φαύλο κύκλο του αυξημένου φόβου.
Σε αυτές τις περιπτώσεις οι επεμβάσεις για την διακοπή του επώδυνου γεγονότος είναι το πρώτο ιατρικό μέλημα.
Μετά έρχεται η ιατρική ρουτίνα.