NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΩΣΗ «ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ» ΣΤΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΑΝΑ ΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΓΗ ΣΤΗΝ 3Η ΗΛΙΚΙΑ.
Μέχρι τώρα θεωρείτο ότι πρόκειται για μια ασθένεια κυρίως των βιομηχανικών χωρών που καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε λίπος και ακόρεστα. Οι άνθρωποι κινούνται λίγο, καπνίζουν πολύ και βρίσκονται κάτω από στρες.
Αυτή η παραδοχή όμως δεν μπορούσε να στηριχθεί πλήρως γιατί ο βαθμός αρτηριοσκλήρωσης ήταν ανάλογος και στους πληθυσμούς του 3ου κόσμου παρά το φαινόμενο του υποσιτισμού και την έλλειψη κίνησης.
Μάλιστα τελευταία μια έρευνα που έγινε στις μούμιες από την εποχή του Φαραώ κατέδειξε ότι και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι τουλάχιστον αυτοί που ήταν στις μούμιες έπασχαν σε μεγάλο βαθμό από αρτηριοσκλήρωση, πράγμα που δεν εξηγείται από τις διατροφικές συνήθειες της εποχής. Και ο τρόπος ζωής σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξομοιωθεί με το σημερινό στρεσογόνο τρόπο δυτικής διαβίωσης.
Αυτό λοιπόν το ερώτημα τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά φωτίστηκε ουσιαστικά από μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Ιένα που κατέδειξε ότι στην αρτηριοσκλήρωση έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοάνοσο νόσημα. Και μάλιστα ο χρόνος εμφάνισης αυτής της αυτοανόσου διαταραχής μπορεί να αρχίζει και αμέσως μετά την εφηβεία. Κορυφώνεται όμως λίγο πριν και μετά την 3η ηλικία.
Οι έρευνες των Γερμανών έδειξαν ότι η πηγή του κακού βρίσκεται κοντά στους λεμφαδένες της αορτής όπου συνήθως μετά από μια εγκεφαλική διαταραχή εμφανίζεται παραγωγή ειδικών αντισωμάτων που λέγονται ATLOS.
Πρόκειται για τα αντισώματα που μετά κατά προτίμηση συσσωρεύονται γύρω από την καρδιά ή τα εγκεφαλικά αγγεία όπου στενεύουν ή αποφράσουν των αυλό των αγγείων, σχηματίζοντας τις γνωστές αθηρωματικές πλάκες.
Αυτά είναι τα αίτια της πολύ κακής κυκλοφορίας και διαταραχών κυκλοφορίας με αποτέλεσμα τα διάφορα έμφρακτα ή και χρόνιες παθολογικές καταστάσεις άνοιας και γνωστικών δυσλειτουργιών.
Πρόκειται για μια μεγάλη και ουσιαστική ανακάλυψη που τραβάει το πέπλο του μυστηρίου σχετικά με την δράση, την γένεση και την θεραπεία της αρτηριοσκλήρωσης. Πλέον μπορούμε να θεραπεύσουμε παθήσεις προερχόμενες από την χρόνια αρτηριοσκλήρωση με τον ίδιο τρόπο που θεραπεύουμε την ρευματοειδή αρθρίτιδα ή την σκλήρυνση κατά πλάκας. Δηλαδή νοσήματα όπου έχουνε μια επίθεση του ίδιου του οργανισμού εναντίον του εαυτού του η δικών του οργάνων.
Έτσι λοιπόν λαμβάνοντας υπόψη και τα τεχνικά μέσα που έχουμε σήμερα για την διάγνωση της αρτηριοσκλήρωσης, που είναι ανώδυνα και αναίμακτα, έχουμε την δυνατότητα να την εντοπίσουμε εγκαίρως στους 400.000 περίπου Έλληνες που πάσχουν σε επικίνδυνο στάδιο από αυτήν και να προσφέρουμε μια ανώδυνη και καλύτερης ποιότητας ζωή.