ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΑΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΥΓΧΥΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ.
Διαταραχές μεταβολικού τύπου, όπως είναι το σάκχαρο, δυσλειτουργία του θυρεοειδή, δυσλειτουργία του πάγκρεας κ.λ.π. φέρνει πολύ τακτικά αναστάτωση στον οργανισμό με αποτέλεσμα να εμφανίζονται έντονες συγχυτικές καταστάσεις στις οποίες πολλές φορές είναι και πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί η αφετηρία τους.
Στις συγχυτικές καταστάσεις λόγω μεταβολικών διαταραχών επειδή η κλινική εικόνα είναι ουσιαστικά πολύ «μπερδεμένη» πρέπει να ακολουθηθεί άμεσα και γρήγορα μια διαγνωστική διαδικασία που θα φέρει στο φως την διαταραχή αυτή.
Η διαγνωστική αυτή διαδικασία είναι πρώτα η εξασφάλιση ενός εκτεταμένου ιστορικού από τους γνωστούς συγγενείς ή και τον ίδιο τον ασθενή εφόσον μπορεί και είναι σε θέση να δώσει κάποιες πληροφορίες. Αμέσως μετά θα πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες εξετάσεις ούρα και αίματος για προσδιορισμό ηλεκτρολυτών, γλυκόζης, αέριων αίματος – PH δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας, προσδιορισμός ασβεστίου και φωσφόρου, μαγνησίου, αμυλάσης και πορφυρίνες.
Βέβαια όλα αυτά φαίνονται κάπως περίπλοκα, όμως στην ουσία πρόκειται για μια αιμοληψία ουσιαστικά και ένα συγκεκριμένο πακέτο εξετάσεων.
Στις περιπτώσεις που έχουμε συγχυτικά επεισόδια τα περισσότερα από αυτά είναι στην βάση μεταβολικών διαταραχών σε ένα ποσοστό 25-30%. Επομένως εδώ ισχύει το ρητό «καλύτερα 10 φορές παραπάνω παρά μια φορά λιγότερο».
Είναι πολύ προτιμότερο να κάνουμε μια δαπάνη εργαστηριακή παρά να αφήσουμε να εξελιχθεί η συγχυτική κατάσταση γιατί δυστυχώς στην περίπτωση των μεταβολικών διαταραχών η αύξηση της σύγχυσης αναπτύσσεται γεωμετρικά.

0 Comments:

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.