NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΙ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΥΝ ΠΩΣ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η καθημερινότητα έχει κατά τόπους έναν ιδιαίτερο ρυθμό, που κατευθύνει κάθε τοπική κοινωνία, ανάλογα με τις τοπικές συνήθειες και παραδόσεις. Σε αυτόν τον ρυθμό προσαρμόζεται και ο ατομικός μας βιορυθμός. Πότε ξυπνάμε, πότε τρώμε, πότε κοιμόμαστε, τι φοράμε, τι πίνουμε, πως μιλάμε, πως αντιδράμε κλπ.
Ρυθμός και βιορυθμός δημιουργούν ένα «παλλόμενο κόσμο» σε συνθήκες ζωής. Ο παλλόμενος αυτός κόσμος δημιουργεί μια τοπική εντροπία, που ρυθμίζει εγκεφαλική λειτουργία και ομαδική ζωή.
Στην ουσία αυτό που επιτυγχάνεται από αυτό το ανακυκλωμένο αυτορρυθμιζόμενο γεγονός είναι η εξέλιξη του κόσμου και η συνέχιση της ζωής. Σε αυτό τον ρυθμό απομένει σαν κίνητρο η ουσία και το αεικίνητο της ζωής.
Επιμέρους έννοιες όπως η επιτυχία ή η αποτυχία του ατόμου ή της σχέσης είναι ουσιαστικά αδιάφορες. Η απόλυτη ή μερική επιτυχία ή αποτυχία ή τύχη ή ατυχία είναι απλώς «τμήματα» αυτού του βιορυθμού, που το ένα παραπέμπει στο άλλο, χωρίς ποτέ να αποτελούν απόλυτα μεγέθη.
Το ότι οι σκέψεις του ανθρώπου φαίνονται με αυτά, τούτο αποτελεί μια απειλή. Ο εγκέφαλος πρωταρχικά «εργάζεται» για την τήρηση του βιορυθμού του ανθρώπου και συντονισμένα για τον παλμό του περιβάλλοντος.
Τα «περιττά» τον ενοχλούν. Και όταν είναι πολλά τα «περιττά», αντιδρά βγάζοντας αρρώστια.