NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΑ, ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ.
Πάρα πολλά άτομα έχουν την τάση να αυτοτραυματίζονται ή για αυτοτιμωρία ή γιατί στην καθημερινότητά τους αυτό αποτελεί ένα σύνολο συναισθημάτων αυτοκτονικότητας, που έχει εξελιχθεί πλέον σε τρόπο ζωής.
Στις περιπτώσεις αυτές, βέβαια, κοινωνικές συγκρούσεις ή απώλειες, μειονεκτικά συναισθήματα, κοινωνικές απαξιώσεις ανεβάζουν τον δείκτη της πίεσης, σε σημείο που πλέον να ξεφεύγει η δυναμική της «έλξης» της αυτοκτονικής πράξης.
Τα άτομα αυτά κάτω από τέτοιες ιδιάζουσες συνθήκες αναπτύσσουν μία «ερωτική» σχέση με την εύκολη λύση, τον θάνατο.
Βέβαια, στην πλειονότητα των περιπτώσεων αυτών, έχουμε άτομα με μια μεθοριακή διαταραχή της προσωπικότητας. Βέβαια, η διάγνωση της μεθοριακής διαταραχής της προσωπικότητας είναι κλινική και διαστελλόμενη. Υπάρχουν, όμως, και νευροφυσιολογικές μελέτες που μπορούν να οριοθετήσουν τις κλινικά επικίνδυνες περιπτώσεις.
Βέβαια, εδώ μιλάμε πια για μία χρόνια διαταραχή με αυτοκτονικές τάσεις, που έχει οργανικό και πολλές φορές κληρονομικό χαρακτήρα. Κλινικά, μακροπρόθεσμα αυτές οι περιπτώσεις είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες από τις οξείες αυτοκτονικές τάσεις.