NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

«Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ»
ΡΟΥΣΣΩ
Από τα πολύ μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας είναι η παιδική βία. Όπως έγραφε και ο Γάλλος συγγραφέας Ουγκώ, η φυματίωση δεν εξέλειψε, απλώς σήμερα καλείται πενία.
Και, βέβαια, πολλοί μέχρι τώρα πίστευαν ότι η μόνη αιτία της παιδικής εγκληματικότητας είναι η φτώχεια και η δεύτερη αιτία είναι το κακό παράδειγμα των ενηλίκων προς τους μικρότερους, που τους μαθαίνουν την βία.
Στις σημερινές λεγόμενες «κοινωνίες της αφθονίας» η αφθονία ασφαλώς είναι μόνο για ένα τμήμα του πληθυσμού, το υπόλοιπο πάσχει, δυστυχεί, πεινάει.
Στις μεγαλουπόλεις του Αμερικάνικου γεωγραφικού χώρου, που χαρακτηρίζεται ως και ο περίοπτος κόσμος, οι χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις περιθωριοποιηθήκαν και δημιούργησαν ένα τοίχος μέσα σε οικισμούς γκέτο.
Εκεί, λοιπόν, αναπτύχθηκε η αντίδραση των παιδιών από πολλές αιτίες και παράλληλα συμπαρέσυρε και ψυχοπαθολογικά την εγκληματικότητα και άλλων τμημάτων, που ενεργούν σε αυτές τις περιοχές, ας έχουν και υψηλότερα εισοδήματα.
Πρώτα, βέβαια, παραμένει η φτώχεια και, όπως φαίνεται από την εξέλιξη που παίρνει η χρηματοοικονομική κρίση τον τελευταίο καιρό, είναι και δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Δεύτερον, η έλλειψη παιδείας, η οποία σε άπορα παιδιά ή ακόμη και σε λιγότερο εύφορα δεν μπορεί πλέον να αποδώσει αυτά που απέδιδε το παλιό καλό σχολείο.
Τρίτον, η διάλυση της οικογένειας και ο καθοδηγητικός ρόλος που έχουν οι γονείς στα παιδιά και τέταρτον, βέβαια, το δύσκολο κοινωνικοοικονομικό περίβλημα που υφίσταται τώρα σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της παιδικής βίας, που σε λίγο με τα παιδικά γκέτο που δημιουργούνται φτάνει πλέον από κοινωνική μερικές φορές να έχει και την επίφαση μιας αντιδραστικής επαναστατικής βίας.
Κυρίαρχο λόγο, βέβαια, σε αυτές τις καταστάσεις έχουν οι παρεμβατικές έως εγκληματικές δραστηριότητες, που καλύπτουν διάφορους τομείς με προεξέχοντα εκείνο του λαθρεμπορίου των ναρκωτικών.
Σε αυτό, βέβαια, υπάρχει και το ψυχολογικό πρότυπο του απόλυτου ωφελιμισμού, όπου τα «προς το ζην» είναι ο κυρίαρχος στόχος, που δίνει η σημερινή κοινωνία στα παιδιά, έτσι που καθιστά ήρωες και τους παραβάτες.
Η κατάσταση είναι τόσο δραματική, που πραγματικά χρειάζεται μια «νέα μορφωτική επανάσταση», προκειμένου να μπορέσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και να δώσουμε στα παιδιά την δυνατότητα, σε όλα αυτά τα σημεία που αναφέραμε, προκειμένου να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο.