NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΕΝΑ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ.
ΕΝΑ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΝΟΣΟ.
Τα παιδιά παρουσιάζουν τακτικά συμπτώματα μεγάλης χρονικής διάρκειας, τα οποία δεν λαμβάνονται έγκαιρα υπόψη από γονείς και δασκάλους και σύντομα εξελίσσονται σε ολοκληρωμένα ψυχιατρικά ή νευρολογικά νοσήματα. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη προσοχή όταν έχουμε παρατηρήσει συμπτώματα, τέτοιας χρονικής διάρκειας, διότι εάν δεν προλάβουμε, πολύ σύντομα θα έχουμε μπροστά μας την οργανωμένη νόσο.
Πονοκέφαλοι, ίλιγγοι, αδυναμία ή απώλεια μνήμης, θολούρα, διπλωπίες, αφηρημάδα, απάθεια, επιθετικότητα, τικ, μαθησιακές διαταραχές, έλλειμμα κατανόησης, κακός ύπνος, φοβίες, παρακρούσεις: είναι συμπτώματα που όταν αφεθούν χωρίς φροντίδα, μετά από κάποια εξέλιξη σε πιθανές ημικρανίες, προβλήματα βάδισης, κίνησης, τάσεις φυγής, ιδέες αυτοκαταστροφής, εσωστρέφεια, έλλειμμα κοινωνικότητας καταλήγουν σε οργανωμένα σύνδρομα (αμνησίες, κατάθλιψη, οργανωμένες νευρώσεις, αυτιστικές διαταραχές, ιδεοψυχαναγκασμούς, βουλιμία, ανορεξία, σχιζοειδή συμπεριφορά, σχιζοφρένεια κτλ).
Όλα αυτά δεν γράφονται για να «τρομάξουν», αλλά, για να προειδοποιήσουν. Διότι μέχρι τις μέρες μας παραμένει έντονα επίκαιρο το ιπποκρατικό απόφθεγμα «καλύτερα πρόληψη, παρά θεραπεία».