NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΕ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟ «ΘΕΜΑΤΩΝ» ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
Ο ψυχισμός του ανθρώπου πάλεται μεταξύ του άμεσου (σήμερα) και του μακροχρόνιου (αύριο – μεθαύριο). Διαμορφώνεται δε από τη φαντασία μας στο τι μπορεί να συμβεί στο μεσοδιάστημα και να αλλάξει προς το καλύτερο ή χειρότερο την κατάστασή μας.
Κατά την εξελικτική μας παράδοση αναμένεται πάντα το αύριο καλύτερο από το σήμερα για να υπάρχει και κίνητρο αυτοσυντήρησης.
Σήμερα, ότι αφορά τον μέσο Έλληνα και την οικονομική του κατάσταση, έχει πρώτον, την αίσθηση ότι μακροχρόνια η οικονομική εξέλιξη είναι δυσμενής και δεύτερον, ότι δεν έχει πολιτικά τη δύναμη εύρεσης ικανού χαρισματικού ηγέτη.
Γνωρίζει ότι περιβάλλεται από ένα θεσμό πολιτικού προσώπου που συλλήβδην αποτελούν «χρυσές μετριότητες», που οι ίδιες δεν έχουν λύσεις για τα προσωπικά τους προβλήματα και κατ’ επέκταση, πόσο περισσότερο για τα κοινά.
Έτσι, λοιπόν, η προσμονή του πολιτικού μεσσία για τον μέσο πολίτη γίνεται απόμακρη ή και απίθανη, γεγονός που αμαυρώνει κάθε του ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Έτσι, η αναμενόμενη μελλοντική κρίση φέρνει μία άκρως μεγενθυμένη εικόνα της ζοφερής μέλλουσας πολιτικής ζωής και της κατάθλιψης, που θα την συνοδεύει.
Με αυτόν τον τρόπο η θλίψη της καθημερινότητας αυξάνει σε σημείο πλέον ενδημικό με τα ανάλογα μελαγχολικά καθημερινά φαινόμενα.