NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TIME, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ.
Το απροσάρμοστο της εφηβείας και η δυσκολία συνεννόησης μεταξύ των γενεών είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, αλλά, φαίνεται ότι στη Βρετανία έχει μια ιδιαίτερη έξαρση.
Όπως έδειξαν οι έρευνες του Ινστιτούτου IPPR, το 27% των δεκαπεντάχρονων αγοριών στην Βρετανία έχει έρθει σε κατάσταση μέθης τουλάχιστον 20 φορές τον χρόνο και παραπάνω, ποσοστά που σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία ή η Ολλανδία, είναι 12 ή 6 % ή ακόμη λιγότερο στη Γαλλία είναι 3%.
Εκρήξεις βίας και ανταγωνισμός με ξυλοδαρμούς μεταξύ των συμμοριών ανέρχεται στο 44% στο Ηνωμένο βασίλειο, ενώ στο 28% είναι στην Γερμανία.
Πάνω από 15% είναι τα μεταδιδόμενα σεξουαλικά νοσήματα στους νέους και έχουν οι Βρετανοί των υψηλότερο βαθμό σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης νεαρών κοριτσιών από οπουδήποτε άλλού στην Ευρώπη.
Γενικά, όλα αποδίδονται κυρίως στο χάσμα των γενεών και σε μια παραδοσιακή απόσταση, η οποία υφίσταται μεταξύ γονιών και παιδιών στην Αγγλία. Η απόσταση αυτή, όπως είπαμε, είναι ένα σκέλος μιας παράδοσης, αλλά, παράλληλα και το χαρακτηριστικό ενός έθνους, που θέλει να μεγαλώνει τους βλαστούς του με πλήρη ελευθερία.
Και τα δύο είναι πάρα πολύ αξιόλογα, αλλά, το αποτέλεσμα είναι τραγικό και δείχνει κοινωνικό αδιέξοδο. Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί τα θύματα και μάλιστα, πολλά από αυτά είναι θανατηφόρα από συμμορίες νεαρών, ύστερα από επιθέσεις σε μεσήλικες ή γέρους. Γεγονός που προκαλεί προβληματισμό και πάρα πολύ μεγάλη σκέψη.
Ένα μεγάλο έθνος, οικονομικά πανίσχυρο, με μια δυνατή πνευματική κουλτούρα και με αξιόλογες δομές έχει φτάσει σήμερα στο σημείο να μην μπορεί να λύσει το πρόβλημα του.
Βέβαια, δεν είναι κάτι το μοναδικό, όλα τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν το ίδιο πρόβλημα, αλλά, ιδιαίτερα η Αγγλία έχει φτάσει σε αδιέξοδο σημείο με την παιδική βία. Δείχνει ότι πρέπει να ανακατατάξουμε τις ιδέες μας για την κοινωνική κατανομή διαφόρων πραγμάτων σε σχέση με τους νέους.
Ίσως πρέπει με μια καινούρια μορφωτική επανάσταση ή με κάποιο τρόπο άλλης προσέγγισης να λύσουμε το πρόβλημα.
Δυστυχώς, η εξέλιξη της παιδικής βίας έχει πάρει τέτοια όρια, που δεν επιτρέπει άλλες αναμονές σχετικά με το θέμα αυτό. Ας ελπίσουμε ότι θα επικεντρωθούν πάντως προκειμένου να λυθεί αυτό το μεγάλο ευρωπαϊκό πρόβλημα που καθρεπτίζεται πάρα πολύ έντονα στην αγγλική επικράτεια.