NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΚΡΑΝΙΟΣΥΝΟΣΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ, ΤΑΚΤΙΚΑ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΝ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Η ΑΝΑΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ.
Το κρανίο του παιδιού, ως γνωστόν, έχει δύο «ανοίγματα» (πηγές κατά τον οβελιαίο και κατά τον οριζόντιο άξονα). Αυτά δίνουν την δυνατότητα να ακολουθεί το κρανίο την ανάπτυξη του εγκεφάλου, έτσι ώστε να μην εμποδίζει την επέκτασή του προς όλες τις διευθύνσεις.
Μερικές φορές αυτές οι πηγές - «ανοίγματα» κλείνουν πρόωρα -το φαινόμενο αυτό το λέμε συνόστωση- με αποτέλεσμα να έχουμε μια μικρή, μεγάλη ή πολύ έντονη παραμόρφωση της κεφαλής.
Η πρώιμη συγκόλληση, δηλαδή, συνόστωση, έχει σαν αποτέλεσμα την μειωμένη αύξηση του οστού κατά μήκος της συγκόλλησης της ραφής και ως επακόλουθο, την επέκταση στις μη συγκολλημένες ραφές, εάν υπάρχουν τέτοιες. Συγκεκριμένα, η οβελιαία συνόστωση είναι η συχνότερη παραμόρφωση.
Λιγότερο συχνή είναι η οριζόντια, αλλά, αυτή είναι πολύ χαρακτηριστική, γιατί συνοδεύεται από προγναθισμό και μια βραχυκεφαλία, δηλαδή, ένα στενό, πλατύ κατά τον οριζόντιο άξονα, κεφάλι. Τακτικά εδώ υπάρχει και ο εξόφθαλμος και όταν είναι αμφοτερόπλευρη η συνόστωση, παρατηρείται σε δύο πολύ τακτικές συγγενείς ανωμαλίες, στο σύνδρομο Apert και Crouzon.
Αρκετές φορές η ανώμαλη συγκόλληση και συνόστωση έχει σαν αποτέλεσμα να παίρνει η κεφαλή του παιδιού ένα πυραμιδικό σχήμα (οξυκεφαλία).
Υπάρχει και η περίπτωση της πανσυνόστωσης, όπου κλείνουν όλες οι ραφές και δίνουν την εντύπωση της μικροκεφαλίας.
Η θεραπεία σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι νευροχειρουργική και πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα και αν χρειαστεί, να επαναληφθεί, προκειμένου να έχουμε πέρα από τον καλαισθητικό χαρακτήρα της ανάπτυξης της κεφαλής, ταυτόχρονα και την δυνατότητα της ανάπτυξης του εγκεφάλου.