NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΝΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Η ΑΝΟΙΑ. ΤΟΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΟΚ ΠΟΥ ΤΑΧΥΤΑΤΑ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ.</span>
Ο Βάλτερ Γιενς (φωτο) είναι ένας ανά τον κόσμο διάσημος καθηγητής Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Σχεδόν πάντοτε πρωτοστατούσε σε οποιοδήποτε πάνελ της γερμανικής τηλεόρασης, που είχε σχέση με πολιτισμό, ήθος, ηθική και προβλήματα δεοντολογίας.
Έτυχε να τον ακούσω πάρα πολλές αυτόν τον πλούσιο σε χαρίσματα άνθρωπο, που εκείνο που θαύμαζες, ακόμα περισσότερο και από την ευφράδεια και την τέχνη του χειρισμού του λόγου, ήταν η τρομερή του μνήμη.
Αναφερόταν σε οποιαδήποτε γεγονότα, ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, προσωπικά, βιογραφικά, περαστικά κλπ με μία τρομερή ακρίβεια και έναν ασυνήθιστο ειρμό λόγων, σκέψεων σε συντονισμό με τις μνημονικές αναφορές.
Το 2003 κι ενώ ο Γιενς ήταν κοντά στην ηλικία των 80 ετών, ξέσπασε ένα σκάνδαλο ότι κατά τη νεαρή του ηλικία είχε υπηρετήσει στη νεολαία των Ναζί, και όπως είναι φυσικό, εκλήθη, όπως και ο άλλος διάσημος συγγραφέας Κίντερ Γκρας, να απολογηθεί για το «έγκλημά» του αυτό.
Για αυτόν τον βαθυστόχαστο, πλήρως ισορροπημένο και υπηρέτη των γραμμάτων, άνθρωπο η ντροπή αυτή τον έφερε σε σύγκρουση με τον εσωτερικό του κόσμο, σε ένα σημείο τέτοιο, που μέσα σε μέρες να χάνει την οποιαδήποτε ευφράδεια λόγου, την ικανότητα να διαβάζει και τη συνοχή στα λεγόμενά του.
Νιώθοντας πού θα κατέληγε αυτό, παρακάλεσε το γιατρό και φίλο του να μην λογαριάσει τίποτε και αν δει ότι τα συμπτώματα είναι ανήκεστα και ανθεκτικά σε οποιαδήποτε ιατρική θεραπεία, να προχωρήσει σε ευθανασία.
Τα συμπτώματα, δυστυχώς, ήταν τόσο ραγδαία, που δεν μπόρεσαν να υπερκεράσουν το χρόνο, ώστε να αποφανθεί κανείς αν πρέπει να το κάνει ή όχι. Ο Γιενς χάνοντας κάθε επαφή πλέον με το περιβάλλον και παίζοντας με μία παιδική κούκλα, σε πλήρη παλιμπαιδισμό, παίζει με τα κατοικίδια σε κάποιο συγγενικό αγρόκτημα του Βερολίνου.
Ο γιατρός του δε συζητά πλέον το θάνατο «ενός παιδιού», αφού φρόντισε να τον «σκοτώσει» η ίδια η ντροπή της αρρώστιας.