NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο ORSON WELLES ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΡΟ.
Ο μεγάλος δημιουργός της 7ης τέχνης κι ένας από τους θεμελιωτές του ποιοτικού κινηματογράφου, ιδιαίτερα με το έργο του «Ο πολίτης Κέιν», που το παρουσίασε το 1941, από την ηλικία των 25ετών είχε τη μανία να διαβάζει ακατάπαυστα, να σκέπτεται συνεχώς, με ένα πούρο τύπου Τσώρτσιλ.
Πάρα πολλοί τον ειρωνεύονταν ή του έκαναν καυστικά σχόλια για αυτή του τη συνήθεια, λέγοντάς του ότι κάτι τέτοιο είναι προνόμιο των μπανάλ, των πλουσίων, των επιδειξιομανών.
Αυτός αντέστρεφε πάντοτε τα όσα λέγονταν παρατηρώντας ότι είναι μία ιδιαίτερη ευχαρίστηση και λιγότερο επικίνδυνη για τον καπνιστή, λόγω του ότι, όπως έλεγε ο ίδιος «Καπνίζει καπνό και όχι χαρτί, και έτσι δεν παίρνει την πίσσα».
Όντως, είχε ένα μικρό δίκιο σε αυτό που έλεγε, διότι σπάνια οι καπνιστές πούρου αντέχουν έστω και τον καπνό των τσιγάρων. Το ιδιαίτερο με τον Orson Welles ήταν ότι πάντα είχε μια πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία σε ότι έκανε και πραγματικά μέχρι τα βαθειά του γεράματα συνέχιζε την κακιά συνήθεια του καπνίσματος του πούρου.
Όπως ο ίδιος δήλωνε, για τον ίδιο ήταν ο πιο αποδοτικός, μη παραβατικός, ιδιαίτερα αποτελεσματικός και ψυχαγωγικός εθισμός.