NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η εικόνα του ηγέτη αρχηγού έχει υποστεί τεράστια φθορά. Ψυχολόγοι, ερευνητές και κοινοί άνθρωποι ψάχνουν να βρουν με νέους βιολογικούς και γενετικούς κανόνες αυτόν που θα ταιριάξει με την εικόνα του ηγέτη που έχουν στο μυαλό τους.
Στις σύγχρονες ηγεσίες δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο αν ο ηγέτης έχει τα «φυσικά» προσόντα, όπως λέγαμε κάποτε, αλλά, πώς γεννήθηκε και τι έχει μάθει, σε ποια πορεία είναι και σε ποια ομάδα ανήκει. Η ανατροφή που έχει αποκτήσει, ο τρόπος που διεγείρεται και που αντιδρά έχει πολύ πιο μεγάλη σημασία, από ότι παλαιότερα το ηρωικό παράδειγμα και η εικόνα του πολεμιστή – ηγέτη με την ατελείωτη δύναμη, εξυπνάδα, καρδιά, μυαλό και γοητεία σε ότι αφορά τα πλήθη.
Σήμερα, η προτεινόμενη εικόνα ηγέτη είναι αυτή της χρυσής μετριότητας που έχει την ικανότητα να εκπροσωπεί το 80% του μέσου όρου, να ταιριάζει με τις φοβικές διαστάσεις που έχει ο καθένας από εμάς, να έχει ικανότητα στη διαφθορά και διαπλοκή, και να είναι μακριά από την εικόνα του κυρίαρχου αρσενικού.
Δηλαδή, την ικανότητα που έχουν οι γορίλες, οι πίθηκοι, οι αρσενικές μαϊμούδες και χιμπατζήδες, όπου ο πιο δυνατός, ο πιο ισχυρός μετά από έναν αγώνα μέσα στην αγέλη επιβεβαιώνει την ανωτερότητά του και γίνεται ο φυσικός ηγέτης δε ζητείται σήμερα.
Σήμερα ζητείται ο μέσος άνθρωπος με τη μέση ικανότητα, αλλά, με την πλήρη υπακοή στην διακίνηση της πολιτικής διαπλοκής και σε ότι άλλο αφορά την καθημερινότητα, όπως τη ζούμε και την ακούμε στις τηλεοράσεις.
Με το γνωστό «ο ηγέτης γεννιέται μέσα από διαδικασία», παλιά μέσα από πολέμους, συγκρούσεις, αντιδράσεις, κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις, δυνατότητες ζωής, ομορφιά, αντοχή σε περιπέτειες (περιπτώσεις Κάστρο, Γκεβάρα, Μαντέλα, κλπ), σήμερα αυτό που ζητείται είναι κάτι πάρα πολύ απλό. Είναι η υπακοή στην ομάδα, η οποία έχει τον κυβερνητικό έλεγχο με τη μορφή κόμματος ή οργάνωσης, και παράλληλα, την απόλυτη προσαρμογή σε αυτό. Μέτρια η ομάδα, μέτριος και ο ηγέτης.
Βέβαια, η νέα οικονομική κρίση θα ζητήσει κάτι αλλιώτικο, κάτι διαφορετικό, ειδάλλως, θα έρθει μια άλλη κρίση πιο δυνατή, με ισχυρότερες απαιτήσεις από έναν ηγέτη. Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις ξεπροβάλουν κάποιοι, οι οποίοι έχουν τις δυνατότητες και έχουν την ικανότητα να επιβληθούν και να κερδίσουν αυτό που πρέπει.
Δυστυχώς, οι τελευταίοι ηγέτες που παρουσιάστηκαν με προσόντα κυριαρχικά σε ότι αφορά στο μεγάλο ανώνυμο πλήθος, ήταν αυτοί που διοικούσαν τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, οι οποίοι απέτυχαν. Απέτυχαν σα μορφές, ίσως κέρδισαν πολλά σαν πρόσωπα, αλλά, χάθηκε τελείως το αγλάισμα του ηγέτη.