NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η διόγκωση της κατάθλιψης στην Ευρώπη ακολουθεί την τιμή του πετρελαίου. Το 1973, με την τιμή του πετρελαίου στα πέντε δολάρια το βαρέλι και την ευρωπαϊκή αγορά σε πλήρη ανάπτυξη, υπήρχαν στην ευρωπαϊκή φαρμακευτική αγορά μόνον 3-4 βασικά φάρμακα για την κατάθλιψη, και η εμφάνιση καταθλιπτικών ασθενών στα εξωτερικά ιατρεία των ευρωπαϊκών κλινικών ήταν σχεδόν σπάνια.
Οι Ευρωπαίοι με την 35ωρη εβδομαδιαία απασχόληση συζητούσαν για το τέλος της εργασίας και το κύριο μέλημά τους ήταν η οργάνωση των διακοπών που έφθανε για την μεσαία τάξη ως τρεις φορές το χρόνο. Δάνεια για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας ήταν κάτι άγνωστο.
Το 1974, μετά τον πόλεμο της Μέσης Ανατολής, μεταφέρθηκε το αίσθημα της διαταραχής της ειρήνης και της ανασφάλειας και στην Ευρώπη. Βλέποντας οι Ευρωπαίοι να σκαρφαλώνει η τιμή του βαρελιού στα 60-70 δολάρια, αισθάνονταν οι ίδιοι την ανασφάλεια ακόμη περισσότερο και μαζί με το κόστος ζωής ανέβαινε και ο αριθμός των καταθλιπτικών στο 20% του πληθυσμού.
Παράλληλα, ανέβαινε και ο δείκτης του τραπεζιτικού διαγωνισμού για κάλυψη αναγκών, που αυτονόητα μέχρι τότε πλήρωνε το κοινωνικό κράτος.
Μετά το 2006 (πόλεμος Ιράκ) ο δείκτης ανασφάλειας μεταφέρθηκε από τη Μέση Ανατολή πλέον αυτούσιος στην Ευρώπη με το πετρέλαιο να φθάνει κοντά στα 150 δολάρια το βαρέλι. Πλέον, ο ένας στους δύο Ευρωπαίους είναι σε αντικαταθλιπτική αγωγή.
Με την επόμενη κρίση που αναμένεται να φέρει το βαρέλι πετρελαίου στα 200 δολάρια, υπολογίζεται ότι θα είναι και το ανώτατο όριο αντοχής της κατάθλιψης από τους Ευρωπαίους.