ΟΝΥΧΟΦΑΓΙΑ & ΤΡΙΧΟΤΙΛΛΟΜΑΝΙΑ

Δύο πολύ συχνά νευροψυχιατρικά νοσήματα. Τόσο η τριχοτιλλομανία όσο και η ονυχοφαγία είναι πάρα πολύ γνωστά σχεδόν «λαϊκά» νοσήματα, με χρόνια αναφορά στα ιατρικά βιβλία. Σε ότι όμως αφορά την προέλευσή τους έχουν δοθεί κατά καιρούς πάρα πολλές ψυχαναλυτικές κυρίως ερμηνείες χωρίς όμως να «τελεσιδικίσει» καμία σαν γενεσιουργός αιτία. Και ως εκ τούτου, πέρα από κάποιες άτολμες εισηγήσεις για χρήση κάποιων ψυχοφαρμάκων, δεν υπήρξε ποτέ μια σταθερή ιατροφαρμακευτική ακόμη ψυχοθεραπευτική γραμμή και έτσι οι προσβεβλημένοι συνέχιζαν να τραβάν τα μαλλιά τους και να τρώνε τα νύχια τους.
Στο εργαστήριό μας τα τελευταία δέκα χρόνια κάναμε μια εκτεταμένη έρευνα σε ασθενείς που παρουσίασαν το ένα ή το άλλο σύμπτωμα. Εδώ πρέπει πρωτίστως να πούμε ότι το φαινόμενο της ονυχοφαγίας είναι ουσιαστικά πολύ πιο συχνό από αυτό της τριχοτιλλομανίας. Σε όλα τα άτομα που παρουσίαζαν το ένα ή το άλλο ή και τα δύο πέρα από μια επισταμένη ψυχομετρική έρευνα και ανάλυση ατομικού ιστορικού προχωρήσαμε και στην εξέταση ενός αναλυτικού ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος σε 24ωρη καταγραφή. Στις δεκάδες των ασθενών που εξετάσαμε είδαμε με μεγάλη έκπληξη ότι τόσο οι ψυχομετρικές εξετάσεις, όσο και τα νευροφυσιολογικά ευρήματα ήταν σχεδόν σε όλους παθολογικά. Τα δυο πιο συνηθισμένα στοιχεία ήταν αδυναμία συγκέντρωσης με υπέρμετρο άγχος και αγωνία, και διαταραχές του προμετωπιαίου λοβού. Αυτό δείχνει ότι στις περιπτώσεις τριχοτιλλομανίας και ονυχοφαγίας υπάρχει οργανική αιτία και πολύ τακτικά σαφής κληρονομική επιβάρυνση. Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά από συστηματική θεραπευτική αγωγή και ψυχολογική υποστήριξη είχαμε σαφείς βελτιώσεις μακράς διαρκείας. Πρέπει λοιπόν όταν έχουμε τέτοια περιστατικά να καταφεύγουμε σε ιατρική συμβουλή με συγκεκριμένη υπόδειξη για διάγνωση και θεραπεία προκειμένου να έχουμε και την ουσιαστική βοήθεια.

1 Comment:

  1. Unknown σχολίασε...
    ειμαι 22 ετων και εχω προβλημα ονυχοφαγιας απο τοτε που εβγαλα δοντια. αλλα δεν εμεινα στα νυχια στα νυχια των χεριων, προχωρησα και στων ποδιων, και αργοτερα και στο δερμα γυρω απο ολα μου τα δαχτυλα. τωρα πια, σε αρκετα σημεια στα δαχτυλα μου εχουν αρχισει να χανονται τα αποτυπωματα μου αφου τοσα χρονια τρωω το δερμα μεχρι να ματωσω, εχω μονιμως ματωμενα χερια, δυσκολευομαι να πιασω κατι με δυναμη (πχ να ανοιξω ενα βαζο γιατι ποναω) και προσπαθω να κρυβω τα χερια μου απο τους αλλους απο ντροπη. το ιδιο προβλημα το εχει και ο πατερας μου και δεν εχουμε καταφερει τοσα χρονια να το σταματησουμε. το βερνικι με την πικρη γευση δεν εχει κανενα αποτελεσμα γιατι θα το βγαλω. σκεφτομαι να παω σε υπνωτιστη αλλα δεν πιστευω οτι θα βοηθησει σε κατι. ειναι πιο δυσκολο και απο το να κοψω το τσιγαρο... εχω ιστορικο καταθλιψης, αλλα αυτο με τα νυχια γινεται εντελως ασυνηδητα, και δεν μπορω να το σταματησω! οταν νιωθω να περισσευει λιγο δερμα πρεπει να το φαω.

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.